Ճանապարհ ընկանք դեպի Լեռնանիստ։Բոլորս գիտեիք մեզ ինչ էր սպասում։Դեռ չէինք հասել՝ ճանապարհին էինք, երբ նկատեցի ձյան ահռելի քանակություն, տրամադրությունս կտրուկ բարձրացավ և չէի համբերում Լեռնանիս հասնելուն։Իջնելուն պես թավալվեցին ձյան մեջ այնուհետև փուչիկե սահնակներով բարձրացանք բարցրունքը՝ որտեղից պետք է սահեինք դեպի ցած։ Փուչիկե սահնակներն նստելուն պես իմ առջև բացվեց անկարագրելի տեսարան կարծես թե զգաի ճերմակի անվերջությունը ակամաից խաղաղվում էի,ցանկանում մտորել այդ ձյուներանգ լռության մեջ։Իսկ սահելն էլ ավելի հետաքրքիր սահելիս արագության տակ զգալով սթափեցնող սառնությունը ավելի գեղեցիկ զգացում չէր կարող լիներ ․․․։ Գեղեցիկ ճանապարհորդություն հագեցած անմոռանալի զգացումներով։